Steenproductie in de oudheid
Stenen worden al eeuwen lang gebakken. In de Bijbel wordt het productieproces al eenvoudig vermeld. Ook de Romeinen hebben heel wat stenen geproduceerd voor hun bouwwerken. Bekend zijn bijv. de veldovens bij de Holdeurn nabij Nijmegen (Noviomagus) uit de Romeinse tijd.
Steenproductie in de Bijbel
In de bijbel (genesis 11) wordt al gesproken over de productie van steen:
Ooit werd er op de hele aarde één enkele taal gesproken. Toen de mensen in oostelijke richting trokken, kwamen ze in Sinear bij een vlakte, en daar vestigden ze zich.
Ze zeiden tegen elkaar: “Laten we van klei blokken vormen en die goed bakken in het vuur.” De kleiblokken gebruikten ze als stenen, en aardpek als specie.
Ze zeiden: “Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel reikt. Dat zal ons beroemd maken, en dan zullen we niet over de hele aarde verspreid raken.”
Het gaat hier om de bekende Toren van Babel, aldus de overlevering opgetrokken uit gebakken steen, gebouwd in de periode van het Nieuw-Babylonische Rijk (6e eeuw v.Chr.) onder koning Nebukadnessar II, die van Babylon een wereldstad maakte. God zag de toren (ookwel ziggurat) als een symbool van hoogmoed, maar ook van menselijk kunnen en zelfs van goddelijke wijsheid. Hij zorgde voor spraakverwarring en verdeeldheid onder de mensen, waardoor de bouw van de toren werd gestaakt.
De productie van stenen is in theorie relatief eenvoudig; hompen klei of leem worden met de hand tot blokken gevormd, in de buitenlucht te drogen gelegd en vervolgens in een oven gebakken.
Romeinse steenfabriek bij De Holdeurn
Bij De Holdeurn, Berg en Dal, zijn de resten van enorme Romeinse steenovens gevonden. In deze eerste fabriek van Nederland zijn miljoenen producten gemaakt. De Romeinen bakten hier van 70 tot 230 na Chr. tegels, dakpannen en aardewerk.
